Een lumbale kanaalstenose is een vernauwing van het zenuwwervelkanaal in de onder rug, waardoor u pijn of gevoelloosheid in de rug en benen krijgt.
Symptomen
Bij lumbale kanaalstenose komen de volgende verschijnselen voor:
- pijn laag in de rug
- uitstraling van de pijn in één of beide benen
- geen gevoel in de benen
- krom lopen
De aandoening zorgt ervoor dat u wat voorovergebogen gaat lopen, omdat in deze houding de klachten beter te dragen zijn. Veel mensen met deze aandoening zien er daarom steeds meer tegenop om uit te gaan voor hun dagelijkse boodschappen of sociale activiteiten, waardoor ze tenslotte maatschappelijk geïsoleerd raken. Het is verder opmerkelijk dat de meeste mensen die lijden aan een lumbale wervelkanaalstenose, prima kunnen fietsen zonder been- en rugklachten.
Oorzaken
De oorzaak van lumbale kanaalstenose is slijtage (artrose). Artrose is een normaal verouderingsverschijnsel dat bij iedereen voorkomt. Doordat uw wervelkolom al jarenlang belast wordt, vertoont uw wervelkolom slijtage. Als reactie op de slijtage gaat uw wervelbot woekeren. Het wervelbot wordt veel dikker, vooral bij uw gewrichten, waardoor uw wervelkanaal nauwer wordt.
Door slijtage (artrose), gaan de wervelbotten woekeren zodat ze het wervelkanaal vernauwen. De zenuwuiteinden in het kanaal worden daardoor afgekneld, en u krijgt pijn of juist gevoelloosheid in de rug en benen.
Onderzoek en diagnose
De fysiotherapeut kan uw rug onderzoek. Reflexen en zenuwen worden getest. Als de fysiotherapeut de situatie niet vertrouwd, dan zal hij u doorsturen naar de huisarts. Om te bepalen of u aan lumbale kanaalstenose lijdt, moet er een MRI scan worden gemaakt. Daarop kunnen we zien of uw wervelbot verdikt is, en uw wervelkanaal afknelt.
Behandeling
Slijtage van de wervelkolom is op zich geen reden om te opereren. Ook klachten beschouwen we niet als reden om te opereren zolang deze stabiel blijven. Uw fysiotherapeut zal u buikspieroefeningen geven. Daarnaast geven we u ook adviezen voor het dagelijks leven.
Een operatie is alleen nodig als de verschijnselen erger worden en ze uw functioneren beperken. Tijdens de operatie creëert de chirurg meer ruimte voor de zenuwwortels in uw wervelkanaal. Dat heet decompressie.